Dag 57: St.J.Pied de Port - Roncesvalles
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
11 Oktober 2017 | Spanje, Roncesvalles
Beste lezers,
En daar zit ie dan in Spanje, je moet er wat voor doen maar dan heb je ook iets. Meestal sta ik om 7.00 uur op en 8.00 uur vertrekken. Maar nu waren de andere al om half zes aan het rommelen met hunne rugzak. Ik denk dat ze allemaal zenuwachtig waren voor de Pyreneeën. Dus ook maar vroeg op, ontbijten en rond 7.00 uur de deur uit. Hoofdlamp op en in het donkere op pad. Het had wel iets weg van de beklimming van de Kilimanjaro. De warme wind kwam je al tegemoet. Lekker rustig aan want ik moet die hoge puist nog beklimmen. Onderweg kwam ik Carla en Roel weer tegen. Even samen lopen, koffie en alleen weer verder. Prachtige tocht van 25 km. Een stijging van 1240 km met daarna een daling van 470 meters. Best pittig maar goed te doen. Later in de middag werd het nog 26 graden maar ik liep wel met 6 dooi vingers over de Pyreneeën heen. Was bovenin een harde koude wind. In Roncevalles had ik een plekje gevonden in een oud klooster. Deze werd gerund door een team van vrijwilligers uit Nederland. Deze komen toch maar mooi 2 weken belangeloos de pelgrims ontvangen. Wat een service. Er was in het plaatselijk restaurant een pelgrimsmenu van 10.00 euro. Samen met Carla en Karin er naar toe. Kregen we een ' captains table '. Is een tafel waar verschillende personen aan komen te zitten. We hadden een internationaal gezelschap: Japan, Australië, Italië, Engeland en Nederland. Gezellig en het eten smaakte ook nog goed. Wederom een kei mooie dag. Er wordt gezegd dat de Spaanse camino toch de mooiste is, zal wat worden na mijn geweldige ervaringen in La France. Ik wacht maar af, tot morgen maar weer.
En daar zit ie dan in Spanje, je moet er wat voor doen maar dan heb je ook iets. Meestal sta ik om 7.00 uur op en 8.00 uur vertrekken. Maar nu waren de andere al om half zes aan het rommelen met hunne rugzak. Ik denk dat ze allemaal zenuwachtig waren voor de Pyreneeën. Dus ook maar vroeg op, ontbijten en rond 7.00 uur de deur uit. Hoofdlamp op en in het donkere op pad. Het had wel iets weg van de beklimming van de Kilimanjaro. De warme wind kwam je al tegemoet. Lekker rustig aan want ik moet die hoge puist nog beklimmen. Onderweg kwam ik Carla en Roel weer tegen. Even samen lopen, koffie en alleen weer verder. Prachtige tocht van 25 km. Een stijging van 1240 km met daarna een daling van 470 meters. Best pittig maar goed te doen. Later in de middag werd het nog 26 graden maar ik liep wel met 6 dooi vingers over de Pyreneeën heen. Was bovenin een harde koude wind. In Roncevalles had ik een plekje gevonden in een oud klooster. Deze werd gerund door een team van vrijwilligers uit Nederland. Deze komen toch maar mooi 2 weken belangeloos de pelgrims ontvangen. Wat een service. Er was in het plaatselijk restaurant een pelgrimsmenu van 10.00 euro. Samen met Carla en Karin er naar toe. Kregen we een ' captains table '. Is een tafel waar verschillende personen aan komen te zitten. We hadden een internationaal gezelschap: Japan, Australië, Italië, Engeland en Nederland. Gezellig en het eten smaakte ook nog goed. Wederom een kei mooie dag. Er wordt gezegd dat de Spaanse camino toch de mooiste is, zal wat worden na mijn geweldige ervaringen in La France. Ik wacht maar af, tot morgen maar weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
