Dag 31: Sainte Fauste - Velles
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
15 September 2017 | Frankrijk, Velles
Vanmorgen afscheid genomen van mijn wandelmaat hij mag maandag in Annecy weer gaatjes vullen en tanden gaan trekken. Was kei mooi en gezellig. Veel gepraat en slap gekletst. Uiteraard veel over Frankrijk en Nederland gehad en waar wij zoal mee bezig zijn. Hele fijne aardige man. En ik vond het wel goed, wilde weer graag alleen verder. Ik had weer honger naar nieuwe en bijzondere momenten en ontmoeten. Vanmorgen nog langs al die ouw auto's gelopen eigenlijk toch kei zonde om deze zo weg te laten roesten, en van de andere kant ook weer niet. Anders had ik dit zo nooit aan getroffen.
Ik was gisterenavond nog flink geschrokken of eigenlijk stom verbaasd. Na het schrijven zat ik op mijn account van waarbenjij.nu te kijken zag ik tot mijn stomme verbazing dat de teller op 4000 staat. Is er al 4000 keer mijn blog gelezen, althans geopend. Voordat ik aan liep vroegen er een paar van jullie of ik iets op internet bij wil houden zodat zij mij kunnen volgen wat ik zoal doe en waar ik uit hang.
Nu zitten deze paar elke keer de blog van waarbenjij.nu te open en sluiten tot de teller op 4000 komt te staan of half His en omstreken is mijn blog aan het lezen. Dit vind ik super kei gaaf dat jullie met z'n alle interesse hebben in het geen wat ik aan het doen ben. Ik ga er bijna van naast mijn schoenen lopen, zal ik maar niet doen met deze stenige ondergrond ik hou geen voeten over. Van de andere kant kan ik dit best wel gaan doen want mijn schoenen zijn tot d'n draod toe versleten. Ik zit echt te wachten op nieuwe schoenen. Vandaag in het begin veel gelopen in een glooiend landschap en mooie omgeving. Daarna veel gelopen in een groot bos, en ik hoorde hier de stilte. Geen wind, geen auto geluiden, helemaal niks. En dan is stilte een heel mooi geluid. Aan gekomen in Velles na 32 km. Samen met een Belg en 2 Nederlanders. Gezellig en lekker mft z'n alle gegeten.
De groeten
-
15 September 2017 - 22:26
Eline Lohstroh :
Ha oompje, ja hier in Den Bosch wordt je blog elke dag heel trouw gelezen hoor! Super leuk om op deze manier op de hoogte te blijven van al jouw belevenissen!! Have fun en liefs Eline -
15 September 2017 - 23:03
Aranka/ Theo:
Ha Willy,
VIPtje :)) leuk toch!
Iedere avond effe lezen waar Willy zit. En iedere dag is weer anders, fijn te lezen dat het je goed gaat.
Geniet nog van alles wat er op je pad komt.
Liefs van ons -
16 September 2017 - 08:59
Alex:
Hallo Willy,
Maandje onderweg, pakweg 900 km onder zolen gehad en een hoop meegemaakt.
Zeker leuk om je verhalen te lezen en iets mee te krijgen van je avontuur.
Geniet ervan, wij genieten mee.
Groeten, Alex
-
16 September 2017 - 17:20
Pierre:
Hoi Willy,
Ook ik lees je blogs trouw, heel veel succes met het 2/3 deel van je mooi avontuur.
Groeten uit Heesch,
Pierre
-
16 September 2017 - 17:22
Michel:
Strawberry jam : a short story.
As all the French people will say to you, the Dutch people are tall, blond, eat cheese of Gouda the day, and drink some gin all night long. They come in France with big caravans (with bikes hung on in the back) and they are jealous of our french lifestyle.
The man whom I met was walking, didn't like cheese (poor man in France !), was amateur of whisky and was not so tall.
The first time when I saw Willy, it was in the small and old church of Baugy, a little village in the center of France. He was accompanied by an attractive policewoman. I was there to meditate and take some pictures after the walk of the day.
I thought she had just arrested him, and she looked for a priest so that he confesses all his faults.
In fact, the policewoman brought friendly Willy to the municipal cottage, keys of which I had kept in my pocket, inadvertently. The presentations were enigmatic, because the english language of Willy, is hardly better than mine, and our dutch and french accents are surprising...
I understood he was called "Alice" (Alice ??!!) and I wonder what he heard when I gave him my first name...
I left him a few days later, in the crossing of two ways, not far from a farm, in a fresh and foggy morning.
My eyes were wet, and we separated with emotions.
Thank you Willy for these few hours spented walking under the rain, against the wind, telling our lives, joys, doubts, fears, toasting (a little), laughing (a lot).
Because, so is the Way. A Way of meetings, tolerance, friendship.
A Way, noy only to meet people, but, over all, to accompany.
Good Way, Willy, and as I said to you in french : Bon Chemin.
Au revoir,
Michel. -
16 September 2017 - 17:25
Twan :
Hallo Willy,
Ook ik kijk regelmatig ff om te zien/lezen hoe het met je gaat. Super wat je allemaal mee maakt. Nou loop ze nog en wij( krulkapellers) zullen wel oefenen haha!
Gr Twan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley