Dag 82: Areixe - Castañeda
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
05 November 2017 | Spanje, Melide
Beste lezers,
Vanmorgen uitgerust begonnen aan een slechte start. Goed geslapen, maar in het dorp geen ontbijt aan te komen. Geen probleem volgens het vrouwke van de auberge want op 2, 3 en 6 km kan ik een ontbijt nemen. Niet dus. Op 2 km gesloten, 3 km dicht en op 6 km geen man te zien. Dus uiteindelijk kon ik pas na 8 km een ontbijtje krijgen. Veel te laat voor zo'n hard werkende man als ik, des te lekkerder was mijn gebakken eitje.
We hebben inmiddels een aardig hecht clubske gevormd, ieder zijn eigen ding maar later op de midag komen we vaak elkaar tegen. Best wel een familie gevoel zo onder elkaar. Jong of oud, man of vrouw maakt niet zoveel uit, gaat er heel gemoedelijk aan toe.
Ik heb zo de indruk dat dit hecht clubske, ik ook, nu langzamer aan het lopen is, meer en langere pauzes neemt om het einde langer uit te stellen. We willen met z'n alle heel graag in Santiago aan komen maar ook weer niet. We willen hier op de camino blijven, tenslotte is de camino het doel, niet Santiago. Dubbel.
Nu ben ik in een auberge terecht gekomen helemaal alleen zonder dat clubske. Alleen maar Spaanse pelgrims en locals, ook weer heel bijzonder. Maar met Google translate, handen en voeten toch weer een mooie avond. Ik moest weer terug denken aan Frankrijk. Mooi. Tot morgen. Ultreia.
De groeten.
Vanmorgen uitgerust begonnen aan een slechte start. Goed geslapen, maar in het dorp geen ontbijt aan te komen. Geen probleem volgens het vrouwke van de auberge want op 2, 3 en 6 km kan ik een ontbijt nemen. Niet dus. Op 2 km gesloten, 3 km dicht en op 6 km geen man te zien. Dus uiteindelijk kon ik pas na 8 km een ontbijtje krijgen. Veel te laat voor zo'n hard werkende man als ik, des te lekkerder was mijn gebakken eitje.
We hebben inmiddels een aardig hecht clubske gevormd, ieder zijn eigen ding maar later op de midag komen we vaak elkaar tegen. Best wel een familie gevoel zo onder elkaar. Jong of oud, man of vrouw maakt niet zoveel uit, gaat er heel gemoedelijk aan toe.
Ik heb zo de indruk dat dit hecht clubske, ik ook, nu langzamer aan het lopen is, meer en langere pauzes neemt om het einde langer uit te stellen. We willen met z'n alle heel graag in Santiago aan komen maar ook weer niet. We willen hier op de camino blijven, tenslotte is de camino het doel, niet Santiago. Dubbel.
Nu ben ik in een auberge terecht gekomen helemaal alleen zonder dat clubske. Alleen maar Spaanse pelgrims en locals, ook weer heel bijzonder. Maar met Google translate, handen en voeten toch weer een mooie avond. Ik moest weer terug denken aan Frankrijk. Mooi. Tot morgen. Ultreia.
De groeten.
-
05 November 2017 - 21:55
Aranka:
Hi Willy,
Wat is het ongelofelijk snel gegaan die 3 mnd, het uitzwaaien lijkt nog zo kort geleden.Nu ben je aan je laatste kilometers begonnen. Fijn om het eind in zicht te hebben maar ook een afsluiting van een bijzonder gave tijd. Willy nog veel succes en geniet nog van je laatste kilometers. Tot snel!!
Grtjes Theo en Aranka -
06 November 2017 - 16:54
Marion:
Inderdaad Willy een dubbel gevoel.. Voor jou helemaal nadat je zo lang onderweg bent geweest. Ga je nog door naar Finesterre en Muxia?
Ik heb genoten van je verslagen jammer dat daar straks ook een einde aan komt.
Nog fijne wandeldagen gewenst. Groet, Marion -
06 November 2017 - 21:41
Ron En Erna:
Hey willy,
De laatste kilometers in zicht....geweldige ervaring in je pocket!
Maar ook zo dubbel dat je camino bijna ten einde is!!
Geniet van je laatste kilometers naar Santiago
en naar Ans!!
Tot gauw!
Groetjes,
Ron en Erna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
