Dag 60: Pamploma - Lorca
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
14 Oktober 2017 | Spanje, Lorca
Beste lezers,
Ik had er goed aangedaan om in Pamploma een hotel te boeken na 2 nachten naar dat gesnurk geluisterd te hebben. Ik hoorde vanmorgen onderweg dat in de refuge van afgelopen nacht, op de snurkers na, niemand had geslapen.
Vanmorgen 6 uur de wekker en om 7 uur de deur uit, nog wel pikke donker maar in de stad is dat geen probleem. Eerst door de oude binnen stad en daarna via de citadel de stad uit. Via veld - en bospaden langzaam omhoog om uit eindelijk op de berg Alto de Perdón uit te komen waar het prachtige pelgrimsmonument te zien is. Vanaf de top had ik een geweldig uitzicht over Pamploma en de Pyreneeën. De afdaling was behoorlijk steil en steenachtig. Toch nog een hoogteverschil van zo'n 350 meter.
Vandaag weer een speciale dag, dag 60 alweer. 2 maanden op pad. Blijft onvoorstelbaar. Nu ruim 1700 km in de benen. Trouwens die foto van die benen van gisteren, was wel puur natuur. Voeten, melkflessen wit en de onderbenen camino bruin.
Het ging vandaag supergoed met het lopen, ik had zoveel energie dat ik eigenlijk niet wilde stoppen. Ik stond voor een refuge om te kijken of dit wel iets voor mij was. En zelfs na 37 km was het voor mij een lastige keuze om hier naar binnen te stappen of om nog door te lopen. Ik was maar naar binnen gegaan, was toch verstandiger. Ultreia.
De groeten.
Ik had er goed aangedaan om in Pamploma een hotel te boeken na 2 nachten naar dat gesnurk geluisterd te hebben. Ik hoorde vanmorgen onderweg dat in de refuge van afgelopen nacht, op de snurkers na, niemand had geslapen.
Vanmorgen 6 uur de wekker en om 7 uur de deur uit, nog wel pikke donker maar in de stad is dat geen probleem. Eerst door de oude binnen stad en daarna via de citadel de stad uit. Via veld - en bospaden langzaam omhoog om uit eindelijk op de berg Alto de Perdón uit te komen waar het prachtige pelgrimsmonument te zien is. Vanaf de top had ik een geweldig uitzicht over Pamploma en de Pyreneeën. De afdaling was behoorlijk steil en steenachtig. Toch nog een hoogteverschil van zo'n 350 meter.
Vandaag weer een speciale dag, dag 60 alweer. 2 maanden op pad. Blijft onvoorstelbaar. Nu ruim 1700 km in de benen. Trouwens die foto van die benen van gisteren, was wel puur natuur. Voeten, melkflessen wit en de onderbenen camino bruin.
Het ging vandaag supergoed met het lopen, ik had zoveel energie dat ik eigenlijk niet wilde stoppen. Ik stond voor een refuge om te kijken of dit wel iets voor mij was. En zelfs na 37 km was het voor mij een lastige keuze om hier naar binnen te stappen of om nog door te lopen. Ik was maar naar binnen gegaan, was toch verstandiger. Ultreia.
De groeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
