Dag 88: Olveiroa - Muxia
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
11 November 2017 | Spanje, Muxia
Was vanmorgen vroeg op voor een wandeling van 33 km. Maar tijdens het ontbijt had ik mijn tijd al verbuurt. Maakt ook niet uit want die zonsondergang in Muxia krijg ik toch niet te zien door zware bewolking.
Vandaag helemaal alleen gelopen, en dat was goed. Ten 1ste : ik had zoveel power in mijn lijf dat niemand mij bij gehouden had met lopen. Ten 2de: ik kon lekker mijn eigen thempo bepalen. En ten 3de: kon ik nog een keer alles voorbij laten komen van de afgelopen 3 maanden. Nee, ik ga niet weer schrijven dat het geweldig, prachtig, mooi en schitterend was geweest. Dat heb ik al genoeg geschreven.
En zo was ik in mijn gedachten verder aan het lopen toen in één keer, BAM, die grote oceaan op mijn netvlies binnen kwam. Een heel rare gewaar wording, wist dat het zou komen maar was er nog helemaal niet mee bezig.
Daarna door gelopen naar Muxia, om gelijk een auberge op te zoeken. Spullen neer gezet, wat gebuurt en daarna gelijk doorgelopen naar het 2km verderop gelegen kerkje op het landpunt van Muxia. Om daar samen met andere naar de zonsondergang te kijken. Maar door de dichte bewolking was daar niks van te zien. Misschien morgen wel.
De groeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley