Dag 77: Ponferrada - Trabadelo
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
31 Oktober 2017 | Spanje, Villafranca del Bierzo
Beste lezers,
Ik had van de week geschreven dat ik weer meer in het groen aan het lopen was qua omgeving. Dat klopt niet helemaal, liep vanmorgen in een heuvelachtig landschap met veel bomen en struiken en de herfst is hier nu pas begonnen. Het leek wel of ik in een mooi schilderij aan het lopen was met prachtige herfstkleuren. Geweldig mooi plaatje.
Rond 13.00 uur liep ik Villafranca del Bierzo binnen. Vroeger werd dit plaatsje ook wel ' klein Compostela ' genoemd. De middeleeuwse pelgrims die ziek of te zwak waren om de hoge Cebreiropas over te steken of niet in staat waren tot in de stad van de apostel te komen kregen hier dezelfde aflaat als bij het graf van de apostel in Santiago.
Ik zelf hield me daar niet zo mee bezig ik had andere plannen hier, ik had 3 opties:
1) na 25 km hier blijven voor overnachting.
2) na de stad linksaf om de korte eenvoudige route te nemen.
3) na de stad rechtsaf te slaan voor de langere zware route van 11 km te nemen.
En wellicht hadden jullie het al geraden, ik heb bewust gekozen voor optie 3. Mijn moto is dan ook: waarom makkelijk doen als het moeilijk kan. En ik schrijf 'bewust' omdat ik hier heel goed had over nagedacht. In het routeboek staat dat het een zware veeleisende etappe zou zijn, ' camino duro ' de harde route. Eerst een ruime pauze genomen, bord pasta naar binnen gewerkt en wat gerust en daarna besloten om deze zware route alsnog te nemen. Extra banaantje mee, genoeg water bij, sjaal over mijn hoofd en goed ingesmeerd tegen de zon. De extra kilometers kwamen mij goed uit in de planning van de komende dagen. Het weer was kei goed, dus bovenin de bergen goed zicht. Morgen wordt er regen voorspelt dus geen goed zicht bovenin de bergen met erg gladde stenen. Maar het belangrijkste was dat ik me kei superfit voelde om dit te gaan doen. Nou ik kan jullie vertellen dat ie ook kei vermoeiend was en dan met deze themperatuur, ik heb het geweten. Nog net niet mijn handen hoeven te gebruiken om boven te komen. Maar o zo prachtig. SUPER. Daarna lang door een bos gelopen met alleen maar kastanje bomen. Om op het eind een loei zware steile afdalling te moeten maken.
Heel apart dat ik dag 77 kan afsluiten met zoveel energie en enthousiasme. Tot morgen. Ultreia.
De groeten.
Ik had van de week geschreven dat ik weer meer in het groen aan het lopen was qua omgeving. Dat klopt niet helemaal, liep vanmorgen in een heuvelachtig landschap met veel bomen en struiken en de herfst is hier nu pas begonnen. Het leek wel of ik in een mooi schilderij aan het lopen was met prachtige herfstkleuren. Geweldig mooi plaatje.
Rond 13.00 uur liep ik Villafranca del Bierzo binnen. Vroeger werd dit plaatsje ook wel ' klein Compostela ' genoemd. De middeleeuwse pelgrims die ziek of te zwak waren om de hoge Cebreiropas over te steken of niet in staat waren tot in de stad van de apostel te komen kregen hier dezelfde aflaat als bij het graf van de apostel in Santiago.
Ik zelf hield me daar niet zo mee bezig ik had andere plannen hier, ik had 3 opties:
1) na 25 km hier blijven voor overnachting.
2) na de stad linksaf om de korte eenvoudige route te nemen.
3) na de stad rechtsaf te slaan voor de langere zware route van 11 km te nemen.
En wellicht hadden jullie het al geraden, ik heb bewust gekozen voor optie 3. Mijn moto is dan ook: waarom makkelijk doen als het moeilijk kan. En ik schrijf 'bewust' omdat ik hier heel goed had over nagedacht. In het routeboek staat dat het een zware veeleisende etappe zou zijn, ' camino duro ' de harde route. Eerst een ruime pauze genomen, bord pasta naar binnen gewerkt en wat gerust en daarna besloten om deze zware route alsnog te nemen. Extra banaantje mee, genoeg water bij, sjaal over mijn hoofd en goed ingesmeerd tegen de zon. De extra kilometers kwamen mij goed uit in de planning van de komende dagen. Het weer was kei goed, dus bovenin de bergen goed zicht. Morgen wordt er regen voorspelt dus geen goed zicht bovenin de bergen met erg gladde stenen. Maar het belangrijkste was dat ik me kei superfit voelde om dit te gaan doen. Nou ik kan jullie vertellen dat ie ook kei vermoeiend was en dan met deze themperatuur, ik heb het geweten. Nog net niet mijn handen hoeven te gebruiken om boven te komen. Maar o zo prachtig. SUPER. Daarna lang door een bos gelopen met alleen maar kastanje bomen. Om op het eind een loei zware steile afdalling te moeten maken.
Heel apart dat ik dag 77 kan afsluiten met zoveel energie en enthousiasme. Tot morgen. Ultreia.
De groeten.
-
01 November 2017 - 18:46
..... Jo - Van -Jans - Van - Kees -Josjes.!!:
Heesch - rechts van Jupiter - links van Venus.
Hoi Willy..... "Kuier-genoot"...
Toch wel mooi: "Wandelen", de mogelijkheid om met iemand in gesprek te gaan.
Door de vele pasjes,... die jij,... terloops ... hebt gezet, een ongedwongen bezigheid.!!
Soms elkaar helpen, om over dat heuveltje te tippelen, of door een dalletje te gaan.
---------
.......... Willy heb met veel plezier jou wandel-tripje, jou "PELGRIMS-TOCHT", gevolgd.
Prachtig soms, hoe jij je aard beschreef, gepast in je eigen dialect.
Nog een paar daagjes, --- "Klooien" ---..!!!
En dan met een fijn gevoel naar huis ...............
.......
Willy ongetwijfeld zal ik jou ontmoeten in het ... "DORPJE .. Heesch.!
dus tot OOgjes. {tot ziens} ...... "Ikke" - Jo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
