Dag 62: Torres del Rio - Navarrete
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
16 Oktober 2017 | Spanje, Navarrete
Beste lezers,
Gisteren al geschreven dat ik hier bij aankomst niemand kende, dat is nu wel anders. Heel bijzonder hoeveel mensen je leert kennen op één avond. Vanmorgen als een van de laatste vertrokken, mijn was lag nog in de droger en daar kon ik niet eerder bij. Langzaam haalde ik de meeste weer in, toch ook weer apart dat je tegen sommige alleen maar ' hola, bon camino' zegt en met andere een gesprek ontstaat. Totdat ik een onbekende man tegen kwam, raakte aan de praat. Hij zei dat ie uit Australië komt, nou dat was niet nodig om te zeggen. Was net als ' crocodile Dundee' maar dan zonder hoed. Tijdje samen gelopen en daarna aan de koffie. Vroeg aan hem waarom hij hier aan het lopen is. Zij hij, dat zijn zoon vorig jaar door zinloos geweld om het leven is gekomen. En afgelopen augustus had de rechter bepaald dat de dader 20 jaar heeft gekregen. En dit was hij nu hier een plekje aan het geven. Heftig. Zo hoor je wat op de camino. 2 dagen geleden een vader met zoon ontmoet. Samen de camino aan het lopen. Vader bijna blind, wilde zijn zoon iets van de wereld laten zien!!! terwijl zijn zoon van rond de 20 doof is. Kom ik een Franse jongeman, rond de 40, tegen. Zijn vriend wilde dit gaan doen maar door ziekte was hij veel te vroeg overleden, gaat hij de camino lopen met de rugzak van zijn vriend. En dan denk ik: verdorie ik loop hier voor de lol. Maar ik weet ook wel dat iedereen hier zijn of haar camino loopt. Blijft verrassend die camino elke dag weer. Tot morgen. Ultreia.
De groeten.
Gisteren al geschreven dat ik hier bij aankomst niemand kende, dat is nu wel anders. Heel bijzonder hoeveel mensen je leert kennen op één avond. Vanmorgen als een van de laatste vertrokken, mijn was lag nog in de droger en daar kon ik niet eerder bij. Langzaam haalde ik de meeste weer in, toch ook weer apart dat je tegen sommige alleen maar ' hola, bon camino' zegt en met andere een gesprek ontstaat. Totdat ik een onbekende man tegen kwam, raakte aan de praat. Hij zei dat ie uit Australië komt, nou dat was niet nodig om te zeggen. Was net als ' crocodile Dundee' maar dan zonder hoed. Tijdje samen gelopen en daarna aan de koffie. Vroeg aan hem waarom hij hier aan het lopen is. Zij hij, dat zijn zoon vorig jaar door zinloos geweld om het leven is gekomen. En afgelopen augustus had de rechter bepaald dat de dader 20 jaar heeft gekregen. En dit was hij nu hier een plekje aan het geven. Heftig. Zo hoor je wat op de camino. 2 dagen geleden een vader met zoon ontmoet. Samen de camino aan het lopen. Vader bijna blind, wilde zijn zoon iets van de wereld laten zien!!! terwijl zijn zoon van rond de 20 doof is. Kom ik een Franse jongeman, rond de 40, tegen. Zijn vriend wilde dit gaan doen maar door ziekte was hij veel te vroeg overleden, gaat hij de camino lopen met de rugzak van zijn vriend. En dan denk ik: verdorie ik loop hier voor de lol. Maar ik weet ook wel dat iedereen hier zijn of haar camino loopt. Blijft verrassend die camino elke dag weer. Tot morgen. Ultreia.
De groeten.
-
17 Oktober 2017 - 11:42
..... "Ikke"_______ Jo.:
Heesch...His -- links van Jupiter!
"Een knuffel is een glimlach met armen".
Hoi Waarde wandel genoot ..Willy..
Luisteren is een hele mooie eigenschap.
Iets wat je mag koesteren.!!
Nog een paar dagen en dan ben jij bij het kruis.
Vele hebben in hun rugzak een steentje meegedragen.
Om het daar met een intens gevoel neer te leggen.
En hun innerlijke bagage, emotie de vrije loop te laten.
Iedere Pelgrim heeft dat in zich ... Ook Willy van Herpen..!!
............ tot OOgjes ....."Ikke".... Jo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
