Dag 48: Couturus - Brouqueyran

Beste lezers,
Vanmorgen wederom regen en het was best wel warm. En dan kunnen ze vertellen wat ze willen bij de outdoor shops maar waterdicht bestaat niet. Uiteindelijk weer kletsnat geworden, morgen ook nog en dan wordt het beter zeggen ze. Ik begin al aardig dicht in de buurt van de Spaanse grens te komen. En hoe dichter ik erbij kom vraag ik mij steeds meer af hoe het zal zijn op het Spaans pelgrimspad (de camino). Je hoort zoveel verhalen daarover dat het erg druk is. Vanmiddag een heel tijdje, tijdens de koffie, gebuurt met een man uit Amerika. Hij was met de fiets, kwam net terug uit Santiago en was zeker niet blij hoe het daar aan toe gaat. Het lijkt wel carnaval, zei hij. Vorige week kwamen er nog ca. 1000 !!! pelgrims per dag aan in Santiago. Als je de laatste 100 km 2 stempels per dag haalt kom je in aanmerking voor een Compostelaat, een Santiago certificaat. En wat doen er een hoop, komen ze met de bus aan bij een café, duiken ze daar met z'n alle naar binnen en halen een stempel. Blijven daar lang hangen, vervolgens lopen ze naar de andere kant van het dorp naar een ander café om daar ook weer een stempel op te halen. Na een poos komt de bus aan om ze weer op te halen en dan gaan ze naar een overnachtingsplek. Hebben ze toch zeker wel 2 tot 3 km gelopen. En de volgende dag hetzelfde. Iedereen op zijn eigen manier, zij op hun manier en ik op de mijne. Op zich kan ik over die gekte, drukte niets van zeggen want volgende week ben ik één van hen. En al loop je die laatste 100 km of kom je helemaal uit Heesch aan gelopen, dat maakt niet uit je bent dan allemaal een. Maar voor mij wel eentje met meer voldoening. Tot morgen, dan ga ik het over een chateau hebben waar ik nu verblijf.

De groeten.